بیمار آقای 47 ساله با شکایت کم کاری تیروئید مراجعه نمود. بیمار مورد شناخته شده تیروئیدیت هاشیموتو بود و تحت درمان با لووتیروکسین قرار داشت. با این وجود در آزمایشان TSH برابر با 19.4 بود و سونوگرافی 3-2 ندول 4-3 میلی متری در بافت تیروئید نشان می داد. بیمار از درد و ورم معده نیز شکایت داشت. در ویزیت نخست به بیمار توصیه شد که پرهیزات عمومی برای بیماران و رژیم سیب (موجود در قسمت تدابیر سایت) را رعایت کند. سایر دستورات توصیه شده عبارت بودند از: نوشیدن خاکشیر و بارهنگ با آب جوش و عرق نعناع، جویدن سقز، جوشانده تیروئید و اطریفل غددی، حب بلغم، شربت مفرح ابریشمی با عرقیات مفرح و جدوار، روغن مالی تیروئید روزی 5-4 مرتبه، ماساژ و بادکش شکم و 5 مرحله زالودرمانی تیروئید.
ویزیت دوم یک ماه و نیم بعد از مراجعه اول صورت گرفت و بیمار اظهار داشت که درد و ورم معده بهبود یافته است. به بیمار توصیه شد که داروها و تدابیر را ادامه دهد.
بیمار 5 ماه بعد از ویزیت دوم، برای بار سوم مراجعه نمود و اظهار داشت که از یک ماه قبل از مراجعه سوم، داروها را خودسرانه قطع نموده است. در آزمایشی که به همراه داشت، TSH به 14.6 کاهش یافته بود و سونوگرافی بافت تیروئید را نرمال گزارش نموده بود و هیچ ندولی در آن مشاهده نمی شد.